KREDYTY FRANKOWE

Zakres usług

KREDYTY FRANKOWE


Kancelaria frankowa Lublin

Nasza Kancelaria świadczy kompleksową pomoc prawną dla osób posiadających kredyt indeksowany lub denominowany w walucie obcej.  W tym zakresie współpracujemy z renomowaną i wiodąca warszawską Kancelarią RACHELSKI & WSPÓLNICY. Tworzymy zespół doświadczonych radców prawnych specjalizujących się w sporach przeciwko bankom.  Posiadamy bogate doświadczenie procesowe w prowadzeniu spraw „frankowych” – kilkaset spraw sądowych w toku  w całym kraju, liczne zwycięstwa w sporach z bankami.

W każdej sprawie dokonujemy bezpłatnych analiz umów kredytowych pod kątem występowania klauzul niedozwolonych.  Korzystając z pomocy wyspecjalizowanych analityków bankowych obliczamy kwotę korzyści dla Klienta w różnych wariantach rozstrzygnięcia sądowego: unieważnienie umowy, „odfrankowienie”  oraz spready. Do każdej sprawy podchodzimy indywidualnie, wysoki nacisk kładziemy na osobisty kontakt z Klientem, podczas którego tłumaczymy finansowe zawiłości sprawy, wskazujemy konkretną korzyść z powództwa przeciwko bankowi oraz negocjujemy warunki przyszłej współpracy.

Prosimy o  wysłanie skanu umowy  (wraz z wszystkimi aneksami, jeśli były zawierane) do bezpłatnej i niezobowiązującej analizy na adres mailowy: franki@radcaprawny.pro. Nasi prawnicy skontaktują się z Państwem niezwłocznie.

Po dokonaniu analizy umowy kredytowej otrzymacie Państwo:

  1. Odpowiedź na pytanie, czy w Państwa umowie znajdują się klauzule niedozwolone.
  2. Wyliczenie realnej korzyści finansowej w kilku wariantach rozstrzygnięcia sądowego, tj. unieważnienie umowy, „odfrankowienie”, spready.
  3. Strategię procesową w Państwa indywidualnej sprawie.
  4. Odpowiedź na pytanie, jakie będą dalsze skutki finansowe zastosowanej strategii i rozstrzygnięcia sądu.
  5. Indywidualnie uzgodnione warunki współpracy, w tym wynagrodzenia Kancelarii.

Reprezentujemy Klientów w sporach z następującymi bankami:

mBank, Millennium, Getin, Noble, ING Bank Śląski, Deutsche Bank, Raiffeisen (w tym dawny Polbank), BPH, PKO BP, EUROBANK,  Santander (w tym dawny Kredyt Bank).

Występujemy między innymi w sprawach  Klientów z następujących miast i regionów: Lublin, Zamość, Kielce, Radom, Rzeszów, Siedlce, Tarnobrzeg, Warszawa.

WYROK TSUE W SPRAWIE POLSKIEJ

 Dnia 3 października 2019 roku TSUE wydał wyrok w polskiej sprawie frankowej (C-260/18). TSUE uznał, że sądy krajowe nie mogą uzupełniać umowy kursem średnim NBP, a w toku procesu to konsument decyduje czy nieważność umowy jest dla niego korzystna. Tym samem sądy krajowe mogą stwierdzać nieważność umowy albo orzekać o jej odfrankowieniu. Wyrok ten jest przełomowy, nie tylko dlatego, że został wydany na gruncie analizy polskiego systemu prawnego, ale także dlatego, że potwierdza i umacnia kształtowaną przez polskie sądy korzystną dla Frankowiczów linie orzeczniczą.

POZWÓL SOBIE POMÓC             

Pomoc dla frankowiczów jest potrzebna i w pełni uzasadniona. Z uwagi na ogromną ilość udzielonych kredytów frankowych jest to nie tylko problem prawny, ale także społeczny i ekonomiczny. Z uwagi na obarczoną wadami prawnymi konstrukcję, kredyty w CHF są obecnie niespłacalne dla przeciętnej polskiej rodziny. Każdy ma prawo do sprawiedliwego sądu, każdy ma prawo do rekompensaty i uzdrowienia swoje sytuacji finansowej. Należy pamiętać, że niezależnie od tego czy Państwa umowa zostanie unieważniona, czy też będzie podlegała „odfrankowieniu”, otrzymacie Państwo wymierną korzyść finansową, a także wolność od franka i jego wpływu na życie codzienne.

SĄDY I INSTYTUCJE OCHRONY PRAWNEJ MUREM ZA FRANKOWICZAMI

W ostatnim czasie Sąd Najwyższy i sądy powszechne wydały szereg bardzo korzystnych orzeczeń w sprawach frankowych:

  • Wyrok Sądu Najwyższego z dnia z 24 października 2018 roku w sprawie II CSK 632/17
  • Wyrok Sądu Najwyższego z dnia z 27 lutego 2019 roku w sprawie II CSK 19/18
  • Wyrok Sądu Najwyższego z dnia z 4 kwietnia 2019 roku w sprawie III CSK 159/17
  • Wyrok Sądu Najwyższego z dnia z 9 maja 2019 roku w sprawie ​I CSK 242/18
  • Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 10 października 2019 roku w sprawie I ACa 576/18
  • Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 22 listopada 2019 roku w sprawie I C 700/19
  • Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2019 r. w sprawie V ACa 567/18
  • Wyrok Sądu Apelacyjny w Warszawie z dnia 8 listopada 2019, w sprawie I ACa 202/12

Roszczenia frankowiczów znajdują także aprobatę innych organów państwowych:

  • Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów dnia 16 grudnia 2019 r. wydał swoje stanowisko w sprawie wyroku TSUE w sprawie C-260/18 i jego skutków dla umów zawieranych w obrocie konsumenckim.
  • Rzecznik Finansowy w czerwcu 2016 roku opublikował obszerny raport w sprawie analizy prawnej wybranych postanowień umownych stosowanych przez banki w umowach kredytów indeksowanych do waluty obcej lub denominowanych w walucie obcej zawieranych z konsumentami.
  • Rzecznik Praw Obywatelskich na swojej stronie internetowej dnia 12 grudnia 2019 r. opublikował obszerne stanowisko w sprawie frankowej związanej z wyrokiem TSUE w sprawie C-260/18.

NIE BÓJ SIĘ BANKU, PRAWO JEST PO TWOJEJ STRONIE

Pomimo wielu korzystnych dla frankowiczów orzeczeń sądowych, banki wciąż nie proponują żadnych rozsądnych rozwiązań, które choć w minimalnym stopniu uzdrowiłby  tragiczną sytuację swoich klientów. Warunki ugody banków sprowadzają się do propozycji przewalutowania kredytów według aktualnie obowiązującego kursu za cenę podwyższenia ich oprocentowania. Tego rodzaju rozwiązania są skrajnie niekorzystne dla konsumenta. Pozew przeciwko bankowi w sprawie kredytów CHF o unieważnienie umowy lub jej „odfrankowienie” jest zatem jedyną realną i wymierną drogą obrony swych praw.

Według opinii wielu autorytetów w dziedzinie prawa, w świetle obecnie obowiązujących przepisów prawa polskiego, jak również prawa Unii Europejskiej banki nie mają prawnej możliwości, aby w związku z unieważnienie umowy kredytowej przez sąd, mogły dochodzić od swoich klientów wynagrodzenia z tytułu bezumownego korzystania z kapitału.  Wbrew doniesieniom medialnym banków podstawą takiego roszczenia nie mogą być przepisy Kodeksu Cywilnego, mało tego roszczenie takie byłoby sprzeczne z Dyrektywą 93/13/EWG, której celem jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony konsumentom